vrijdag 31 december 2010

Een unieke afsluiter van het jaar!

Eindelijk weer eens een tochtje met de fiets gemaakt. Na 3 maanden ben ik dan weer eens in mijn fiets gekropen. De grootste blessures zijn weer wat gezakt en ik ga langzaamaan weer opbouwen.
Yvonne ( ik eigenlijk ook wel) wilde graag toch nog wat foto's van onze fietsjes op het ijs maken. Hebben wij ook weer es wat om mee te pochen en zo zijn we naar Lutjestrand aan het Amstelmeer gefietst. Waterig zonnetje, nog wateriger ijs, maar zeker sterk genoeg. Hier en daar nog een verdwaalde schaatser en verder het rijk voor ons alleen.  


 

 



We hebben ons ruim een uur kostelijk vermaakt op het ijs en wat mooie foto's geschoten.
Volgende keer meer en dan dus maar tot de volgende keer.
49km  gereden. (nee niet alleen op het ijs)

zondag 12 september 2010

Rondje Omring en fietsend slapen is mogelijk!

Nou ik ben de laatste denk ik die gaat schrijven, dus niet te veel herhaling hoop ik.
Na wat vertraging thuis te hebben opgelopen weet ik me om een uur of half 12 aan te sluiten bij het groepje fietsers onder leiding Majoor Kees. 
Ik blijf een tijdje achteraan hangen met Mathijs die ik al een lange tijd niet heb gesproken. Even later schuif ik stiekem toch wat naar voren. Mijn enkeltjes willen nog niet geheel meewerken en dus is optrekken niet zo'n fijne bezigheid. Voorin voelt het beter aan en met een heerlijk koppie koffie en wel 2 stukken krentemik bij museum de Baan kan ik er zeker weer tegenaan. Gezien we met 13 mannen rijden en Elly en ik denk ik even het hulpeloze Katje te spelen. Mijn toeter doet het nog steeds niet zo best, maar helaas hebben alle mannen er een andere mening over. Er wordt het een en ander gesleuteld, maar het enige wat eruit komt is een zielig kattengejank. Nog wat draaien en het lijkt wat beter te zijn, maar ook dat is van korte duur. 
Vanuit de oranje Strada van Ventisit leer ik dat wellicht een gebogen stuurstang wel es wat voor mij zou zijn. Ik heb de blauwe plekken nog op mijn benen staan van vorige week zaterdag.   
In Hoorn bij Park schouwburg haak ik af. Ik maak van de gelegenheid gebruik om een collega te bezoeken, waar ik ook meteen blijf eten.
Na veel te lang hangen stap ik na 8ten weer op mijn fiets. Tot Opmeer gaat het prima, maar daarna slaat de man met de hamer flink toe.
Ik stop maar even om mijn benen even te strekken en wat te drinken en wat te eten. Voordat ik überhaupt mijn voeten heb uitgeklikt val ik al zowat in slaap. Ik ga maar weer snel verder. Onderweg begin ik te knikkebollen. Tja dus je kunt niet alleen in slaap vallen achter het stuur van je auto. 
Op een mega langzaam tempo kom ik toch thuis. Ondanks dat heerlijk gefietst.
Drie maal beauty op rij!
Voorlopig nu even geen lange tochten of wedstrijden voor Katje. Mijn pezen moeten nu echt even op rust. Ben bang dat het anders niet erg wil overgaan.
124km gefietst
Tot de volgende keer maar weer...

zondag 5 september 2010

Hoe krijge je mannen aan het werk.

Vandaag zie ik Kees, Cees en Rob weer. Even overleg over het velotreffen van het eerste weekeind van oktober op 't Ruige Veld. Er worden leuke zaken bedacht om het weekeind nog leuker te maken, zoals twee avonden live muziek en eventueel een bezoekje aan het ECN.
Het definitieve program zal zo snel mogelijk worden bekend gemaakt.
Terwijl wij aan het vergaderen zijn, met koffie en heerlijke koeken van Marian, klinken de harmonische (soms iets minder harmonisch) klanken van het harmonieorkest dat nu op de camping staat door de deuren heen. Tja daar maak je natuurlijk even gebruik van. Kan iedereen vast zien hoe gezellig het is op camping 't Ruige Veld. Je weet niet wat je mist!
Dan gaan 3 mannen weer voor mij aan het werk. De banden moeten weer gewisseld en Juf Katje heeft momenteel 3 lamme pootjes. Ik kijk lief en spin even tegen de mannen en hop ze gaan weer voor me aan het werk. Mijn bandjes willen niet geheel meewerken en ploppen niet goed op de plaats. Dan maar AFWASMIDDEL. Cees gaat goed op afstand staan, die vindt het maar niks. Rob is wat stoerder in dit geval en krijgt alles weer op zijn plaats. Mannen jullie krijgen volgende keer zeker weer een koekje bij de koffie.
Super bedankt.
Niet gefietst...
Tot de volgende keer maar weer. 

zaterdag 4 september 2010

NK Tijdrijden

Tja zoals vele anderen ook van mijn kant een stukje over het NK op Texel. Ik zal het wel een beetje kort houden want anders worden al die verhaaltjes zo hetzelfde. Als eerste wil ik Kees, Rob en Jan G onwijs bedanken voor al hun hulp. Zij maar aan mijn fiets knutselen en spullen bewaren terwijl miss Katje vrolijk ronddartelde. Hm nou mannen, zonder jullie was het zeker niet gelukt!!!
Vanmorgen door mijn vader met aanhanger (mijn Strada past er precies in) naar Den Helder gebracht. dat was super, want ik denk ik niet dat het zo lekker was gegaan als ik ook nog es heen had moeten fietsen. De goede en lieve woorden van Ellie, Jules en Rob konden me toch niet weerhouden toch mee te doen aan de tijdrit. Op zich viel het fietsen me naar Oude Schild hartstikke mee en toen was ik er zeker van overtuigd dat ik mee zou doen.
De mannen hebben andere banden op mijn fiets gezet en de boel helemaal gestript. Ik moest als eerste van start. Tja vanwege mijn pezen dus twee weken niet gefietst, behalve het stukje met Kees.
Ik trapte naar de 40 maar kreeg mijn snelheid daar ook niet ver boven. Ging super zwaar. Heen was het welliswaar tegenwind, maar ik had graag wat harder gewild. Mijn hartslag zwerft tussen de 184 en 194. Probeer rustig te blijven ademen. Ik word op de heenweg door 3 mannen ingehaald, waaronder Wim R en Wim S. Zodra ik gekeerd ben volgen Ymte en Cees.
De terugweg gaat een stuk beter. Ik kan hele stukken 50 rijden en ik hou mijn hartlag nu onder de 190. Ongeveer 3km voor de finish haalt de Muis me in. Ik kan het gat redelijk beperken, maar muis is wel een paar minuten na mij gestart.
Einduitslag 1: Muis met gem 46 2: Katje met gem 43.
Ik ben trots, maar kan niet best meer lopen nu. Tja wie zijn kont brand moet op de blaren zitten.
Iets van 80km gefietst.
Tot de volgende keer maar weer!!

zondag 29 augustus 2010

Muis en Katje op vakantie!


Beste mensen

Eindelijk dan hier weer eens een stukje van Katjes pootje. Tja we zijn dan al weer een weekje thuis maar ik ben erg druk geweest met de voorbereidingen voor mijn werk en andere zaakjes. Van Kees kreeg ik vandaag een berisping nog niets geschreven te hebben, dus bij deze wil ik toch even een kort verslagje doen over de vakantie.
2 weken is erg veel om over te moeten vertellen en bovendien hebben we weer heel veel meegemaakt. Leuke dingen, maar dit keer vooral veel ontberingen. Ik doe een poging om het niet te lang te maken. Wel veel foto's dus maak te borst maar nat.
Dinsdag 10 augustus vertrek we vanuit Schoorldam (Yvon haar werk). We houden het een lange tijd droog, maar als we om een uur of 3 de route van Reitsma in Amsterdam hebben opgepakt, begint het hard te regenen. De rest van de dag blijft dat zo, maar vanavond slapen we bij een kennis van mij in een droog huis en dus is het allemaal niet zo erg. Wel is ons besluit over de heuvelrug te gaan een beetje stom. Aan het einde van onze rit is alles inclusief onzelf grijs/bruin van de modder.
Onderweg kokkerellen
De volgende 4 dagen zijn best ok. Af en toe kunnen we zelf even lekker in het zonnetje langs een rivier liggen bakken. Ik ben er echter wel achter gekomen dat de fietsenmaker een verkeerde cassette achter heeft gemonteerd. 30 tanden in plaats van 34. Tja dat maakt wel even een verschil en ik trap me de heuvels op te blubber. Daar komt bij dat op 3 mijn voor derrilleur los is komen te zitten (geen idee hoe) en niet meer goed te stellen is. Uiteindelijk weet ik em zo te krijgen dat ik mijn kleine en middentandblad voor kan gebruiken. Nou ja t voordeel van een te kleinecassette betekend wel dat ik eigenlijk mijn hele grote voorblad niet nodig heb. Ik kan 45 op mijn middenblad rijden nu.
We slapen normaal gesproken op campings en zijn volledig zelf-supportive, maar wanneer we geen camping kunnen vinden bel ik aan bij een boerderij (blijkt geen boerderij te zijn) en slapen we een nachtje bij dokter Frankenstein thuis.
Voordat we bij de Rijn aankomen hebben we een gave afdaling. 5 Km lang en tot een procent of 8. Niet te steil dus, maar heerlijk zoeven.
Langs de Rijn hebben we nog één dag mooi weer en dan zijn er grote veranderingen. Er valt in een korte tijd heel veel water en het ziet er niet naar uit dat het enigzins beter gaat worden.Toch gaan we verder. We laten ons toch zeker niet uit het veld slaan door een beetje water. Een beetje water wordt een heleboel en uiteindelijk slapen we die nacht (na werkelijk onderkoelt te zijn geraakt) in een pension. De volgende dag regent het nog steeds en ik koop maar es een nieuwe regenjas. Wonder boven wonder rijden redelijk langs de buien heen en worden we niet al te nat deze dag. Maar dan wanneer de heuvels weer inrijden vlakbij Heidelberg, houdt ons geluk op. Die nacht valt er nog es zon 300 mm water en alles dreigt nat te worden. De volgende raad je het al en regent het nog steeds pijpenstelen. Daarbij hebben we nu nog een nieuw probleem. Mijn beide Achillespezen doen heel erg zeer. Lopen is lastig en zo ook fietsen. Met de regen, mijn verkeerde cassette en mijn enkels besluiten we niet verder de heuvels in te trekken en keren we huiswaards.
Toen nog lekker in t zonnetje
De regen houdt die dag halverwegen op, maar het blijft onbestendig. Het is zo wel heel anders, maar dit moet je ook een keer meemaken en ik moet zeggen dat ik het niet eens ervaar als in het water gevallen vakantie. Zeker niet wanneer we de volgende dag opstaan met een zonnetje en we wegens mijn nu olifantenpootjes besluiten een dag minder te fietsen en een boot te pakken over de Rijn. 70 km doen we met de boot. Van St. Goar naar Bad Breizich. Heerlijk in het zonnetje genieten van lekker eten en vooral een heerlijk toetje. Het is erg leuk om na twee keer langs de Rijn te hebben gefietst (2 jaar geleden ook al een keer) nu eens blik vanaf het water te kunnen werpen.
En nog even lekker zwemmen
Bij Remage moeten we wel weer die lange klim maken en ik moet echt mijn tanden op elkaar zetten om dat te kunnen met de conditie van mijn benen. Toch kom je heus wel boven en ook die dag weten we er nog 55 km uit te persen en een hotelletje te vinden voor de nacht (2de keer deze vakantie, maar geen camping of boerderij int zicht)
De volgende dagen zijn qua weer ok. Soms heel heet (als de zon doorkomt) maar meestal bewolkt en gewoon. Dat laatste fietst wel het beste trouwens.
Vlak voor de grens van Nederland vind ik nog een vriendelijke fysiotherapeute die mijn pezen flink intaped en me verteld dat ik eigenlijk niet moet door fietsen. Maar ja wat moet je he.
Toen begon de ellende
We doen het rustig aan de laatste dagen en wanneer we onze laatste nacht kamperen (de laatste nacht slapen we weer bij mijn kennis in Amersfoort) en horen dat het weer morgen en de dag erna niet zo best voorspeld zijn, beginnen de twijfels toe te slaan of we misschien toch een trein moeten gaan pakken. Wanneer we voorbij Nijmegen langs de Waal rijden en we dik tegen hebben en ik niet meer vooruit kom en Yvon ook zo moe is, besluiten we naar Ede te rijden en daar op de Intercity rechtsstreek naar Schagen te rijden. 180 km in 2 uur, wie doet dat ons na.
Onze reis eindigt bij de Mc Donalds, de rode draad van onze vakantie. Nooit wat gehaald, maar zoveel besproken. We genieten van ons heerlijke Mc Flurry ijsje en rijden met een rustig tempo naar huis.
1205 km gereden.
Tot de volgende keer maar weer...


Soms droog genoeg voor een foto.

Nat, modder, maar de weg voor je alleen!


En water en nat en een sandaal voor Mick















Even een kiekje

Ja, ze zijn hier in Duitsland heel fietsvriendelijk!
Bij te kort aan eten, gewoon zelfbediening


Kleertjes drogen!















Genieten langs de Rijn
Van bijvoorbeel mooie kasteeltjes
En bruggen
Toch weer mooi weer
En Astra maar kijken waar juf Katje blijft
Twee hele moeie meisjes
Smokkelen met de trein

En dan de beloning!

maandag 9 augustus 2010

Op reis!

Het zal wel even stil worden rondom mijn blog. Morgen gaan de Muis en ik op vakantie. We gaan richting Zuid-Duitsland. Tja plannen Frankrijk zijn op de schop gegaan. Muis wilde liever de Reitsmaroute fietsen en mij kan het niet zoveel schelen, als je maar lekker kan fietsen. De knoop is nu volledig doorgehakt en we hebben besloten om met de open liggertjes te vertrekken.
Mocht ik in de buurt ergens een internet mogelijkheid vinden, zal ik wel ff wat laten weten, maar anders lezen jullie het avontuur wel als we weer thuis zijn.
Ierland-gangers: Hoop dat jullie een toptijd hebben gehad en dat jullie ons voor volgend jaar de kneepjes van het heuvels rijden in een Velo kunnen aanleren.
Tot de volgende keer maar weer.
Kus van de Kat

donderdag 5 augustus 2010

Plens Plens, Kledder, Regen...

Zo, nou je zou kunnen stellen dat mijn Stradaatje zijn eerste water wel heeft gehad. Yvon en ik dachten gister wel even een poging te wagen om met de velo's naar Alkmaar te gaan. Eerst nog even naar Schagerbrug om mijn bagagedrager naar de lasser te brengen. Ik zat nog geen 2 min in mijn fiets of het de hemel brak open. Toch maar wel naar Schagerbrug fietsen. De heenweg was best te doen, maar de terugweg was puur zwemmen. Sowieso zag je niets anders dan water en een vage omtrek van bomen, maar ik heb dan ook nog eens contactlenzen en ondanks mijn verwoede pogingen om mijn ogen watervrij te houden, leek het alsof in onderwater fietste. 
Bij mij thuis maar even gaan schuilen en om een uur of 12 waagden we een nieuwe poging. Het begon ok, alleen even voor Schoorldam krijgt Muisje een lekke band. Groot gat dus er moet maar even een nieuwe band in. Helaas deze blijkt niet te passen  (verkeerde band toegestuurd gekregen) en tot overmaat van ramp begint het weer te hozen. Katten houden niet van regen (wel van water overigens), dus na mijn regenjas te hebben afgegeven kruip ik diep in mijn fietsje en trek zelfs het aflsuitdekje over mijn hoofd. Stiekem neem ik een foto van een ploeterende Yvon. Ahhhhhh arm muisje...
Wanneer we weer verder kunnen is de regen al een stuk minder en even voor Alkmaar begint spontaan de zon te schijnen. We steken de weg over en gaan op het rustige gedeelte langs het kanaal fietsen. Plotseling een sissend geluid, ander wegdek of....? Ja hoor weer lek, dezelfde band. Gelukkig schijnt het zonnetje en is de band nu een stuk sneller geplakt.
We rijden nog maar even langs de fietsenwinkel om een paar extra binnenbanden te halen. We gaan zelf maar ff op zoek (we weten wat we willen en meestal heeft zon winkel het alleen maar aan het verkeerde eind). Het wordt niet op prijs gesteld door een van het personeel en we moeten maar aangeven wat we willen. Ik reageer wat bruusk en de man is diep beledigd. Heeft ook de juiste band niet en dus gaan we maar weer op pad. Oh oh oh, mannen leer nou eens dan meisjes ook best verstand kunnen hebben van fietsen...
Na nog wat boodschapjes en de juiste band bij de Halfords te hebben gevonden, kunnen we weer naar huis. Ditmaal een droog ritje. Muis zet nog even flink aan en probeert mij mee te krijgen. Ik blijf steken bij 40. Mijn benen willen niet sneller meer. Ik moet maar ff een paar nachtjes goed slapen, dan gaat het wel beter denk.
Vandaag breng ik mijn open ouwe trouwe liggertje naar de fietsenmaker. Hij krijgt een grote beurt, zodat ie helemaal klaar is voor ons nieuwe twee weekse avondtuurtje richting de Bodensee (en weer terug). Ook mijn drager kan ik vandaag weer ophalen en dan wordt het maandag pakken geblazen...  
50 km gefietst. (teller Strada op 511 km)
Tot de volgende keer.

dinsdag 3 augustus 2010

Fietsen, prutsen en plakken

Nou weer even geleden, maar het is ook zo druk met mijn nieuwe aanwinst in de schuur. Tja die moest ook nog af en de fiets tuurlijk telkens weer een beetje aanpassen en natuurlijk ook vast een beetje customizen. Er is veel gaande in Juf Katje der fietsleventje.
Heb ondertussen zo'n 450 km op de teller staan en al heel wat avonturen beleeft met mijn Stradaatje. Zo kwam ik (oeps foutje , was vergeten dat het donderdag was) vast te zitten in een mensen stroom op de Westfriese markt in Schagen. Nou ja gewoon geduld...
De schuur is eindelijk af. Er zou nog een ophangsysteem voor mijn open liggertje in kunnen, maar dat komt terzijner tijd wel. Nu is het geld even op. Stickers voor mijn fiets zijn in de maak. Of althans de laatste hand wordt aan het design gelegd en als het goed is moeten die binnen zijn wanneer we (muis en ik) terug zijn van vakantie moet het wel klaar zijn denk ik.
Gister nog even naar IJmuiden op en neer. Even mijn oude opa en oma opzoeken. Ja, nu merk ik wel dat t ff sneller is dan mijn andere fietsie. Kan niet zeggen dat ik nu niet meer op mijn andere fietsie wil stappen, daar zat ik gisteravond alweer op.
Trouwens snel gaan is wel leuk, maar als je dan ruim een half uur op de Buitenhuizer pont moet wachten schiet je der ook niet veel mee op. Maar goed. Vanaf de pont was ik met een kwartier bij opa en oma, dus ik mocht niet klagen.
Vandaag nog even naar Hoorn op en neer voor een kopje koffie bij een collega. Tja ik moet eerlijk toegeven dat op de terugweg de motor wel een beetje leeg was.

Ben nog even naar Schagen gegaan voor wat stickertjes en een vlag. Vond niet veel, maar uiteindelijk uitgerekend bij de Zeeman vond ik stickertjes die me best bevielen. Dus aanschouw het wonder tot nu toe. Nee hoor hij blijft zeker niet zo kaal. Maar dat blijft nog even een verrassing.

Dronten moet even aan de kant. Ik zou nog even heen, maar dat gaat allemaal niet meer lukken. Te weinig tijd en ik moet nodig ff een beetje op rust. Het is toch vakantie!
Lieve groetjes van de Kat en tot de volgende keer!

donderdag 29 juli 2010

Strada 33 is thuis.

Woensdagochtend, uurtje of 9. Mijn vader wil graag mee om mijn nieuwe fietsje op te halen. Helaas heeft hij een vergadering in Utrecht, maar hij kan me wel tot Duivendrecht een lift meegeven. Daar stap ik op de trein en kan ik Flevoland weer es op een andere manier bekijken. Moet zeggen vol verbazing. Soms volgebouwd, soms nog in de bouw en het ene huis nog lelijker en gepropter dan de ander. Dan na Almere dat aparte stukje natuur. Met honderden herten, nog meer paarden en een kudde koeien. Had ik nog niet eerder gezien. In Lelystad aangekomen pak ik de bus naar Dronten. Daar trek ik mijn skeelers aan en ga ik op zoek naar Velemobiel. Het eerste stukje gaat goed. Ik weet het wel zeker, want ik kom in tegengestelde richting Ymte met zijn roeifiets en boodschappenkarretje tegen. Ik blijf en tijdje het fietspad volgen, maar raak dan toch een beertje verdwaald. Ik skeeler wat heen en weer en weet uiteindelijk de juiste doorgang onder de wal door te vinden.
Ik kom natuurlijk aan tijdens lunchtijd en mag met de mannen een broodje meepikken. Ff na 1nen  komt er een hele invasie het pad oprijden. 7 man + een muis. Dat had ik ff niet verwacht. Mick (op zijn roeier) Matthijs, Jan R, Jan G, Rene, Pé, Ron en Yvonne. Super leuk en heel verrassend.
Dan begint het passen en meten. Tja das nog wel even een lastig klusje. Ik blijk toch wel weer even veel te klein te zijn. Kleiner dan mij zijn ze er ook niet volgens Ymte. Alleen het trapstel naar achter is niet genoeg. Kortere crancks ook niet voldoende. Dan wordt besloten om de hele stoelinstallatie te veranderen. Ophang eraf en kokertjes ertussen. De stoel zelf wordt voorzien van een korte beugel. Weer proberen en de mannen maar wachten. Dan maar even koffie zetten voor de harde werkers en de harde wachters.
Na nog een keer verstellen en met de waarschuwing dat ie nu toch echt niet kleiner kan, doe ik nog een proefrondje. Een diepe zucht van verlichting gaat door de de groep als ik nu met positieve geluiden de loods weer binnen kom rijden. Nog mee foto's worden gemaakt en dan kunnen we eindelijk toch weer richting NH.
Mick, ik ben je helemaal vergeten gedag te zeggen. Ik vond het erg leuk dat je helemaal naar Dronten was gekomen om mijn nieuwe fietsie te bewonderen. Bedankt en tot de volgende keer.
Ik ben zo gewend om een constante druk op mijn beentjes te hebben, dat ik lekker kan wegtrappen. Ik sta toch stiekem wel een beetje te kijken dat ik zomaar es in de voorhoede rijd, en dat met volle stevige tegenwind op de Lelystaddijk. Halverwegen wordt er even gewacht op elkaar. Ik ben vol bewondering voor Jan R met zijn Alleweder. Tja we zullen maar zeggen: Ik weet hoe het is!
Bij Enkhuizen nemen we afscheid van elkaar en gaat ieder zijn of haar weg. Muis en Katje houden er nog even het tempo erin. We moeten nog een stukje. We besluiten nog even te gaan vieren. We eindigen met een ijsje bij de Mac.
Mensen allemaal super bedankt! Jullie hebben me een gave dag bezorgt.
P.s. Strada 33 is absoluut niet wit, lijkt alleen zo op de foto's.
103 km gereden (en dus ook op de teller)
Tot de volgende keer maar weer...