Rondje Omring en fietsend slapen is mogelijk!

Nou ik ben de laatste denk ik die gaat schrijven, dus niet te veel herhaling hoop ik.

Na wat vertraging thuis te hebben opgelopen weet ik me om een uur of half 12 aan te sluiten bij het groepje fietsers onder leiding Majoor Kees. 

Ik blijf een tijdje achteraan hangen met Mathijs die ik al een lange tijd niet heb gesproken. Even later schuif ik stiekem toch wat naar voren. Mijn enkeltjes willen nog niet geheel meewerken en dus is optrekken niet zo'n fijne bezigheid. Voorin voelt het beter aan en met een heerlijk koppie koffie en wel 2 stukken krentemik bij museum de Baan kan ik er zeker weer tegenaan. Gezien we met 13 mannen rijden en Elly en ik denk ik even het hulpeloze Katje te spelen. Mijn toeter doet het nog steeds niet zo best, maar helaas hebben alle mannen er een andere mening over. Er wordt het een en ander gesleuteld, maar het enige wat eruit komt is een zielig kattengejank. Nog wat draaien en het lijkt wat beter te zijn, maar ook dat is van korte duur. 

Vanuit de oranje Strada van Ventisit leer ik dat wellicht een gebogen stuurstang wel es wat voor mij zou zijn. Ik heb de blauwe plekken nog op mijn benen staan van vorige week zaterdag.   

In Hoorn bij Park schouwburg haak ik af. Ik maak van de gelegenheid gebruik om een collega te bezoeken, waar ik ook meteen blijf eten.

Na veel te lang hangen stap ik na 8ten weer op mijn fiets. Tot Opmeer gaat het prima, maar daarna slaat de man met de hamer flink toe.

Ik stop maar even om mijn benen even te strekken en wat te drinken en wat te eten. Voordat ik überhaupt mijn voeten heb uitgeklikt val ik al zowat in slaap. Ik ga maar weer snel verder. Onderweg begin ik te knikkebollen. Tja dus je kunt niet alleen in slaap vallen achter het stuur van je auto. 

Op een mega langzaam tempo kom ik toch thuis. Ondanks dat heerlijk gefietst.

Drie maal beauty op rij!

Voorlopig nu even geen lange tochten of wedstrijden voor Katje. Mijn pezen moeten nu echt even op rust. Ben bang dat het anders niet erg wil overgaan.

124km gefietst
Tot de volgende keer maar weer...

Hoe krijge je mannen aan het werk.

Vandaag zie ik Kees, Cees en Rob weer. Even overleg over het velotreffen van het eerste weekeind van oktober op 't Ruige Veld. Er worden leuke zaken bedacht om het weekeind nog leuker te maken, zoals twee avonden live muziek en eventueel een bezoekje aan het ECN.

Het definitieve program zal zo snel mogelijk worden bekend gemaakt.

Terwijl wij aan het vergaderen zijn, met koffie en heerlijke koeken van Marian, klinken de harmonische (soms iets minder harmonisch) klanken van het harmonieorkest dat nu op de camping staat door de deuren heen. Tja daar maak je natuurlijk even gebruik van. Kan iedereen vast zien hoe gezellig het is op camping 't Ruige Veld. Je weet niet wat je mist!

Dan gaan 3 mannen weer voor mij aan het werk. De banden moeten weer gewisseld en Juf Katje heeft momenteel 3 lamme pootjes. Ik kijk lief en spin even tegen de mannen en hop ze gaan weer voor me aan het werk. Mijn bandjes willen niet geheel meewerken en ploppen niet goed op de plaats. Dan maar AFWASMIDDEL. Cees gaat goed op afstand staan, die vindt het maar niks. Rob is wat stoerder in dit geval en krijgt alles weer op zijn plaats. Mannen jullie krijgen volgende keer zeker weer een koekje bij de koffie.

Super bedankt.
Niet gefietst...
Tot de volgende keer maar weer. 

NK Tijdrijden

Tja zoals vele anderen ook van mijn kant een stukje over het NK op Texel. Ik zal het wel een beetje kort houden want anders worden al die verhaaltjes zo hetzelfde. Als eerste wil ik Kees, Rob en Jan G onwijs bedanken voor al hun hulp. Zij maar aan mijn fiets knutselen en spullen bewaren terwijl miss Katje vrolijk ronddartelde. Hm nou mannen, zonder jullie was het zeker niet gelukt!!!

Vanmorgen door mijn vader met aanhanger (mijn Strada past er precies in) naar Den Helder gebracht. dat was super, want ik denk ik niet dat het zo lekker was gegaan als ik ook nog es heen had moeten fietsen. De goede en lieve woorden van Ellie, Jules en Rob konden me toch niet weerhouden toch mee te doen aan de tijdrit. Op zich viel het fietsen me naar Oude Schild hartstikke mee en toen was ik er zeker van overtuigd dat ik mee zou doen.

De mannen hebben andere banden op mijn fiets gezet en de boel helemaal gestript. Ik moest als eerste van start. Tja vanwege mijn pezen dus twee weken niet gefietst, behalve het stukje met Kees.

Ik trapte naar de 40 maar kreeg mijn snelheid daar ook niet ver boven. Ging super zwaar. Heen was het welliswaar tegenwind, maar ik had graag wat harder gewild. Mijn hartslag zwerft tussen de 184 en 194. Probeer rustig te blijven ademen. Ik word op de heenweg door 3 mannen ingehaald, waaronder Wim R en Wim S. Zodra ik gekeerd ben volgen Ymte en Cees.

De terugweg gaat een stuk beter. Ik kan hele stukken 50 rijden en ik hou mijn hartlag nu onder de 190. Ongeveer 3km voor de finish haalt de Muis me in. Ik kan het gat redelijk beperken, maar muis is wel een paar minuten na mij gestart.

Einduitslag 1: Muis met gem 46 2: Katje met gem 43.
Ik ben trots, maar kan niet best meer lopen nu. Tja wie zijn kont brand moet op de blaren zitten.
Iets van 80km gefietst.
Tot de volgende keer maar weer!!